Układ zamknięty, w którym krew krąży w systemie naczyń
krwionośnych,a serce jest pompą wymuszającą nieustanny
obieg krwi.
Krążenie krwi odkrył William Harvey. Rola serca
w krążeniu krwi nie była rozpoznana aż do opublikowania pracy Harveya w 1628 roku. Metodą eksperymentalną, Harvey ustalił to,
co teraz wiemy o krążeniu krwi. Typowe jego
doświadczenie polegało na zakładaniu opaski
uciskowej na ramię i kiedy żyły nabrzmiały,
naciskał je, w celu przekonania się,
w którym kierunku płynie krew.
W ten sposób odkrył, że krew w żyłach zawsze
płynie w kierunku serca.
Naczynia krwionośne można podzielić na:
Tętnice Włosowate naczynia krwionośne Krew
wypływa z serca tętnicami, a wraca żyłami. Im dalej od serca tym
ciśnienie krwi jest mniejsze, a w żyłach jest nawet bliskie zeru. Ciśnienie wytwarzane przez
pulsowanie serca nie wystarcza do przepchnięcia krwi przez cały
krwiobieg z powrotem do serca, zwłaszcza wtedy gdy krew musi przebywać
drogę w górę. W trakcie przemieszczania się krwi serce wspomaga
pulsowanie tętnic, wyposażonych we własną mięśniówkę. Cofaniu
się krwi zapobiegają natomiast znajdujące się w żyłach zastawki. Układ krwionośny składa się z: Serca Naczyń Krwionośnych
Tętnic
Żył
Naczyń włosowatych Krwiobieg Duży i Mały
Krwiobieg duży Krew
(bogata w tlen) wypływa z lewej komory serca przez zastawkę aortalną do
głównej tętnicy ciała, aorty, rozgałęzia się na mniejsze
tętnice, dalej na tętniczki, a następnie przechodzi przez sieć naczyń
włosowatych (tzw. kapilarnych) we wszystkich narządach ciała. Naczynia
włosowate przechodzą w drobne żyłki, które przechodzą w żyły
większego kalibru i żyłę główną górną i dolną. Krew
powracająca żyłami jest odtlenowana (uboga w tlen) i przechodzi do
prawego przedsionka serca, po czym przez zastawkę trójdzielną
wpływa do prawej komory.
Krwiobieg mały
Odtlenowana krew wypompowywana jest z prawej komory serca przez
zastawkę pnia płucnego do pnia płucnego, który rozgałęzia się na
dwie tętnice płucne: lewą i prawą. Te w płucach (łac. pulmones)
rozgałęziają się na sieć naczyń włosowatych oplatających pęcherzyki
płucne, tam dochodzi do wymiany gazowej. Utlenowana krew powraca żyłami
płucnymi (to jedyne żyły, którymi płynie utlenowana krew) do
lewego przedsionka serca, a tam przez zastawkę dwudzielną (mitralną)
krew wpływa do lewej komory serca.